سخنرانى ايو بونه، استاندار و نماينده سابق مجلس ملى فرانسه، در جشن آزادى سی و شش مجاهد ساکن اشرف در اورسوراواز

قطعا ما امروز بسيار خوشحاليم و ابعاد اين خوشحالى را فهم مىكنيم چرا كهگر چه همه چيز به خوبى به پايان رسيد، ولى نبايد فراموش كنيم كه چيزى نمانده بود كه يك فاجعه عظيم محقق شود؛ يك فاجعه انسانى
خانم (رجوى) من امروز با دقت زياد به سخنان شما گوش دادم، البته مثل هميشه و فكر مىكنم كه سخنرانى امروز شما شايان بازخوانى و تعمق است چرا كه به اعتقاد من شما يك جمعبندى خارقالعادهيى كرديد از مبارزهيى كه به پيش برده شد.مبارزهيى با دست خالى عليه دو دولت قوى كه سازماندهى پليسى قابل توجهى دارند همه خوشنود هستند و البته من هم در اين جشن خودم را سهيم مىدانم . مىخواستم به دو نكته از وقايعى كه اتفاق افتاد و از نظر من بسيار مهم است، اشاره كنم: اولين نكته، موضوع مقاومت است .بعد از وقايعى كه به‌دنبال انتخابات محشرى رخ دادند، انتخاباتى كه آدم حتى نمىتواند بحث تقلب را در آن بكند. اگر نگاهى به هموطنان خودمان در جزيره كورس بيندازيمتقلب در چارچوبهاى قابل قبولى جا مىگيرد ولى در اين رابطه تقلب صورت نگرفت بلكه هتك حرمتى بود عامدانه به انظار عمومي مردم تهران، مردم شهرهاى ايران، مردم سراسر ايران، قيام كردند، آنها شهامت و عزم جزم خود و نفرتشان را از يك حكومت متكى به سركوب عريان به نمايش گذاشتند چرا كه اين سركوب فقط سركوب جسم نيست، بلكه يك سركوب روحى روانى نيز مىباشد. اين يك سركوب انديشه و سركوب مذهبى است و خدا مىداند كه سركوب مذهبى وقتى حد و مرز مىشكند، بدترين نوع سركوب است .در اين‌جا اين نگرانى مىتوانست بروز كند كه ممكن است نوعى عدم انطباق بين مقاومت داخلى و مقاومت خارجى كه تبلور آن در شماست، وجود داشته باشد؛ گرچه شما تبلور مقاومت در داخل نيز هستيد،اين نگرانى مىتوانست بهوجود بيايد كه مجموع اين جريان دچار چند دستگى شود مثل رودخانهيى كه قبل از ريختن به دريا انشعابات گوناگونى دارد.واقعهيى كه در اشرف رخ داد بهطور ترديد ناپذيرى شوراى ملى مقاومت ايران را در صف مقدم قرار داد و آنرا بهعنوان ارگان متحدكننده تمامى اين مقاومت بارز كرد. شما با از خود گذشتگيهاى دانشجويان و مردم كوچه و بازار ايران فاصله نداشتيد .شما از طريق قهرمانى ساكنان اشرف و نمىشود نگفت، از طريق اشتباهات دولت عراق، اين مقاومت را يكپارچه كرديد و اين مقاومت يكپارچه پشت سر شما قرار گرفته است خانم رجوى چون شما روح اين مقاومت هستيد و چون از حدود 15سالى كه شما را مىشناسم شاهد بودهام كه شما هرگز از هوشيارى خود نكاستيد، هرگز ذرهيى از مبارزهجويى خود كوتاه نيامديد، چرا كه يك مقاومت نياز به روح و روان دارد، نياز به يك رهبر دارددر فرانسه زياد شنيدهام كه افراد ناباب سخن از سكت و تروريسم و استبداد در رابطه با شما مىگويند من فقط سوأل دارم كه كدام سازمان مقاومت مىتوانست 30سال تمام دوام بياورد بدون يك نشكيلات قوي،بدون فعالينى كه فعالين واقعى باشند و نه فقط آدمهايى كه حق عضويت مىپردازند تا كارت عضويت دريافت كنند،بدون يك سازمان زنده و قوي و براى چنين سازمانى نياز به فرماندهان و رهبران است و از موقعى كه مسعود به دلايلى كه همه مىدانند از محيطهاى رسانهيى فاصله گرفت، شما تبلور اين رهبر هستيد.اين البته كار سادهيى نيست، قطعا بخش زيادى از نيروى جسميتان در اين مسير تقليل مىيابد ولى شما اينقدر با دل و جان اين رهبرى را بهعهده گرفتهايد كه نهايتا پيروز اين صحنه هستيد. اين اولين تأكيدى بود كه من داشتم و فكر مىكنم بايد همه اين را بهرسميت بشناسند كه امروز ما با مقاومتهاى ايرانى مواجه نيستيم، فقط يك مقاومت ايران وجود دارد كه از كانال شوراى ملى مقاومت ايران مىگذرد، همانطور كه ما هم يك شوراى ملى مقاومت داشتيم، شوراى ملى مقاومتى كه مدتها توسط يك دوست خانوادگى من، استاندار ژان مولن، رهبرى مىشد .آن شورا نيز بايد جريانات مختلف را يكپارچه مىكرد.مواظب باشيد چند تروريست در ميان ما هستند فكر مىكنم كه مثل شوراى ملى مقاومت فرانسه ولى در مدت زمان طولانىتر شما اين مقاومت را يكپارچه كردهايد و اگر خداى ناكرده آقاى احمدىنژاد بخواهد روزى با رهبراپوزيسيون گفتگو كند بايد شما را به تهران دعوت كند ولى اميد زيادى به آن نداشته باشيد.نكته دومى كه مىخواستم به آن اشاره كنم و آنرا براى شما باز كنم ، استراتژى گروگانگيرى رژيم ايران استاين يك استراتژى مداوم رژيم ايران است كه تقريبا از همان روزهاى اول به حكومت رسيدن در تهران پيش گرفته شد. اين استراتژى عبارت است از به گروگان گرفتن افراد بيگناه و معامله بر سر آنان. اين يك كار تماما انزجارآور است؛ معامله بر سر جان اين گروگانها با امتيازهاى مشخص.اولين گروگانها كه حتماً يادتان مىآيد ديپلوماتهاى آمريكايى بودند كه در سفارت آمريكا محبوس شدند .چنين واقعهيى در تاريخ ديپلوماسى منحصربهفرد بود. اينكه يك سفارت بهطور نظامى تصرف شود و مورد اشغال قرار گيرد، حتى رژيم نازيها يا رژيم فاشيست ايتاليا هم هرگز مبادرت به چنين كارى نكردند. آنها هميشه لااقل احترام ديپلوماتها را حفظ كردند ولى دولت ايران به چنين احترامى اعتناى چندانى نكرد بنابراين ديپلوماتها اولين گروگانها بودند و از طريق ايرانگيت كه ارتش آيتاللهها را از شكست قطعى در برابر ارتش عراق نجات داد، فهميديم كه به كمك ايران گيت و پروندههاى مربوط به اين گروگانگيري، رژيم از سرنوشتى كه در انتظارش بود جان سالم به در برد. بعد از آن گروگانگيرى غربيها در لبنان صورت گرفت با اتكا به متحدينى كه آيتاللهها در لبنان دارند و به آن پر و بال مىدهند.آنها تعدادى را به گروگان گرفتند و هر بار كه اين گروگانها را آزاد كردند، امتيازهاى را دريافت كردند تا اينكه در ماه مى 1988 حين آزادى آخرين گروگانهاى فرانسوى، اين امتياز عمده را دريافت كردند كه در بيانيهيى در خبرگزارى فرانسه منتشر شد و در آن نخستوزير وقت فرانسه كه نام نمىبرم چون همه او را مىشناسند وعده فروش اورانيوم غنىشده بدون هيچ حد و مرزى را داد. جهت اطلاع اين بيانيه امروز قابل پيدا كردن نيست.بعد از آن گروگانگيرى بعدى وقتى بود كه وحيد گرجى كه بهاصطلاح ديپلومات سفارت ايران بودتحت تعقيب قاضى بولوك قرار گرفته بود و متاسفانه مىدانيم كه اين جريان چگونه براى وى به پايان رسيدو اين‌جا نيز پرونده بسته شد، چون ايرانيها بلافاصله يك گروگان گرفته بودند كه يك ديپلومات فرانسوى بود كه هيچ ربطى به اين قضايا نداشت و اين دفعه نيز ما با يك گروگانگيرى مواجه بوديم ولى واقعه خارقالعادهيى كه اتفاق افتاده اين است كه اينبار، نه تنها گروگانگيرى هيچ سودى براى رژيم ايران نداشت چون بايد رژيم ايران را پشت اين قضايا ديد، ارادههاى حاكم بر بغداد از نظر من داراى ثبات چندانى نيستند و اين اولين بار است كه يك گروگانگيرى به شكست انجاميد.
اين اولين بار است كه اين اقدام روى سر عاملين آن خراب مىشود يعنى نه تنها رژيم هيچ سودى نبرد، بلكه ضربه كارى خورد چون تعدادى مرد ،عذر مىخواهم، ولى زنى ميان آنها نبود، البته من زنان را هم شريك مىد انم، تعدادى مرد تا پاى جان مقاومت كردند، آن هم به سختترين شيوه ممكن. چون مردن در جنگ خيلى سادهتر از مرگ تدريجى با اعتصاب غذاست؛ اين نوع مرگ خيلى دشوارتر است .اين مردان رژيم را به زانو درآوردند. اين مردان پيروزى عظيمى را از آن خود كردند و اين مردان اثبات كردند كه حتى گروگانگيرى هم دورهاش به سرآمده و گروگان گرفتن هيچ فايدهيى ندارد، به شرط اينكه مخاطب تصميم به مبارزه دارد و مىخواهد شهامتش را نشان دهد.عذر مىخواهم كه صحبتم مقدارى طول كشيد، ولى مىخواستم اين دو موضوع را در ميان شما باز كنم چون به نظر من بسيار مهم هستند چون اين درسهايى هست كه بايد بلافاصله از اين واقعه گرفت. ما يك واقعه سخت معمولى را پشت سر نگذاشتيم، بلكه يك واقعه سياسى استراتژيك عمده را پشت سر گذاشتيم و شما امروز سود آن را خواهيد برد چون گرچه زياد وارد نيستم ولى خيلى بعيد مىدانم كه اين رژيم خيلى بيشتر سر كار بماند به همين دليل فكر مىكنم امروز مىتوانيم همه با هم بگوييم زندهباد ايرانى كه بالاخره آزاد خواهد بود.